Amsterdam, IJburg om precies te zijn, is weer een style coffee bar rijker. Op IJburg wordt goede koffie gecombineerd met een prachtig interieur. Het is de tweede Espressofabriek die Rick Woertman heeft opgezet. “Deze vestiging op IJburg heeft een vergelijkbare doelgroep als de eerste koffiebar op het terrein van de Westergasfariek. Veelal jonge gezinnen die kwaliteit weten te waarderen”, aldus Rick. 

Volkskrant Ga naar project

Als kleine onderneming is opvallen de beste strategie voor een gunstiger concurrentiepositie. In daadkracht en kwaliteit van werken, maar ook door het bedrijf anders en onderscheidend te profileren. Imponeren met originele huisvesting is een manier om dat doel te bereiken. Vastgoedontwikkelaar Dupon greep deze kans aan en vroeg Ramin Visch een uitnodigend en licht interieur te realiseren in een oude burgemeestersvilla. Door de contrasten tussen oud en nieuw te versterken, is een spannende en aantrekkelijke werkomgeving ontstaan.

Ga naar project

Midden in stedelijk groen

De Monicahof ligt in hartje Utrecht, te midden van een jaren woonwijk met jaren zestig-kantoorpanden. Op de plek waar vroeger een neogotische kerk stond, bevindt zich nu een binnenhof met speeltuin, grasveld en voetbaldoeltjes. De gemeente heeft de hof opgeknapt tot een groene oase. In 2007 vroeg de opdrachtgever mij om een ontwerp te maken voor een appartementengebouw voor starters en studenten, ter vervanging van het half ingestorte parochiehuis aan de zuidkant van de hof. De nieuwbouw moest ruimte bieden aan zes appartementen en twee kantoorunits. Dat betekende dat het ontwerp meer de hoogte in moest, van 7 naar 12 meter. Dat kon, omdat de omringende bebouwing in de nabije omgeving ongeveer even hoog is.  

Ga naar project

Strak en minimalistisch

Een reclamebureau dat prat gaat op creativiteit vestigt zich per definitie niet op een “representatief”, aangeharkt bedrijventerrein. Niets is dodelijker voor het imago dan een saai, marktconform huurkantoor van dertien in een dozijn. Oude pakhuizen, grachtenpanden, in onbruik geraakte kerken, catacomben van een voetbalstadion en voormalige fabrieksgebouwen bieden de “unieke” artistieke, bohémien-achtige ambiance waarin de reclame-mens wereldwijd het beste gedijt. Het nieuwe onderkomen van Ogilvy in Amsterdam vormt hierop geen uitzondering. 

Ga naar project

Bij aankoop was het oorspronkelijke interieur van deze sobere negentiende-eeuwse baptistenkerk in Stavoren eruit gesloopt, op een doopbad en een balkon na. De kerkingang ligt aan de westkant, de achterzijde richting de IJsselmeerdijk. Belangrijkste wens van de opdrachtgever: vanaf zijn leefruimte direct een weids uitzicht hebben over het water. Ook wilde hij de bestaande uitbouw aan de IJsselmeerzijde vervangen. De welstandscommissie schreef voor dat de nieuwbouw een kap moest hebben, om aan te sluiten bij de rest van het dorp. Ondanks het hoge dak was het interieur vanwege de relatief kleine ramen en de direct aanpalende huizen vrij donker.  

Ga naar project

De tentoonstelling geeft een beeld van wat er geschilderd is in het graafschap Holland in de vijftiende en het begin van de zestiende eeuw. Ze begint met Geertgen tot Sint Jans en eindigt met Lucas van Leyden, wiens werk nog wortelt in de Middeleeuwen, maar anderzijds al duidelijk het begin van de renaissance in Holland aankondigt.

De door Jan van Eyck in de Zuidelijke Nederlanden verfijnde techniek van de olieverfschilderkunst werd al snel in Holland overgenomen. Vooral Haarlem en Delft ontwikkelden zich tot belangrijke centra. De schilderijen geven op een zeer directe manier een beeld van de late middeleeuwen; de periode die nooit beter is samengevat dan in de eerste zinnen uit Johan Huizinga’s beroemde boek Herfsttij der Middeleeuwen: ‘Toen de wereld vijf eeuwen jonger was, hadden alle levensgevallen veel scherper uiterlijke vormen dan nu. Tussen leed en vreugde, tussen rampen en geluk scheen de afstand groter dan voor ons; al wat men beleefde had nog die graad van onmiddellijkheid en absoluutheid, die de vreugde en het leed nog hebben van de kindergeest’.

Ga naar project

Interieurarchitect Ramin Visch is een meester op de vierkante meter. Een klein appartement kreeg allure door drie wanden vrij te maken en een ruimte van krap 45 m² werd een volwaardig koffiecafé. Zou het aan zijn dozen liggen?

Je moet roeien met de riemen die je hebt, zeggen ze wel eens, waarbij dan wat meelevend wordt geglimlacht. Maar zowel in het appartement van 70 m² als het koffiecafé van 41 m² vloeroppervlak heb je niet het gevoel in een kleine ruimte te zijn. Door zichtlijnen en andere geraffineerdheden schat je beide veel groter in. Het geheim van Ramin Visch (38) zouden wel eens zijn dozen kunnen zijn.

Ga naar project

Wij kregen de vraag om voor een unieke klein kavel aan de Brugsteeg te Utrecht een woning te ontwerpen. Uitgangspunt was dat er efficiënt met de ruimte omgesprongen moest worden gezien de beperkte kaveloppervlakte van 26m2 en dat er rekening gehouden moest worden met een brand eis van 30 minuten. Met een traditionele opbouw zou er te weinig binnenruimte over zijn gebleven om te voldoen aan alle eisen. Daarnaast wilde de opdrachtgever een massieve degelijke opbouw, gecombineerd met een een eigentijdse industriële uitstraling.

Ga naar project

Het Maritiem Museum in Rotterdam heeft een opvallende nieuwe entree gekregen. Een op de kop hangende ‘rode’ loper geeft het museum meer herkenbaarheid en leidt de bezoeker naar binnen. Ook de achtergelegen entreehal is vernieuwd.

Interieurarchitect Ramin Visch heeft zich laten inspireren door het materiaalgebruik en de ruwe vormen in de scheepsbouw. Dit uit zich in imposante oppervlakken van staal, ruw beschilderingen en grof laswerk. Visch refereert hier eveneens mee naar het oorspronkelijke, door Wim Quistontworpen gebouw, waarin ook details uit de scheepsbouw zijn verwerkt.

Ga naar project

VIS. Stillevens van Hollandse en Vlaamse meesters 1550 – 1700

In het ontwerp van de tentoonstelling stond het te tonen werk voorop. Bij de inrichting van de ruimtes is de vanzelfsprekende, intieme omgang ermee de leidraad geweest. De ruimtes en wanden vormden mooie extra kaders, in een dynamische samenhang, waardoor de schilderijen en objecten ieder voor zich beter tot hun recht kwamen, in een vloeiend verband.

Ga naar project

Herwaardering voor Utrechtse meesters
Liefde & Lust werd georganiseerd in samenwerking met de National Gallery of Arts in Washington en het Museum of Fine Arts in Houston, die vanwege de conservatieve Amerikaanse bezoeker de voorkeur gaven aan de brave titel Pleasure & Piety (plezier en vroomheid). Conservator Liesbeth Helmus, die eerder tentoonstellingen over Jan van Scorel en Abraham Bloemaert cureerde, merkte op de grote kunstbeurzen dat Amerikaanse musea steeds meer aandacht kregen voor de Utrechtse meesters.

Naast schilderijen, waaronder een zelfportret van de schilder en portretten van zijn vrouw en kinderen, zijn er tien tekeningen van Wteweal te zien. Ook een grote kast uit zijn huis aan de Oudegracht, met daarin twee minuscule schilderijtjes op koper, is onderdeel van de tentoonstelling. Middenin de zaal staat de houten tafel waar dochter Eva aan zit te handwerken op het portret dat de schilder in 1628 van haar maakte.

Ga naar project

Meer met minder 
De vraag om een transparant en open interieur is volgens Ramin Visch de droom van iedere ontwerper. ‘Het nadeel is dat alles in de ruimte zichtbaar is. Dat vraagt om een strenge regie over alle elementen in het ontwerp, om zo eenrustig en eenduidig mogelijk beeld neer te kunnen zetten. Zeker in een school, waar lesbenodigdheden, speelgoed en werkstukken van de kinderen een drukbeeld veroorzaken, is dit onontbeerlijk. Ik wil rust brengen in een ruimte waarveel gebeurt.’ 
Hij doet dit met een eenvoudig concept: de basis is een groene, rubberen vloerplaat, met uitsparingen voor de bestaande bouwkundige volumes.

Ga naar project

Interieurarchitect Ramin Visch is een oude bekende op het terrein van de voormalige Westergasfabriek in Amsterdam. Hij maakte het eerste interieur van bioscoop Het Ketelhuis en neemt deze zomer de verbouwing daarvan onder handen. De eigenaar van de bioscoop, Rick Woertman, klopte ook voor zijn nieuwe espressobar aan bij Visch. Deze liet de oorspronkelijke architectuur van hetmonumentale Westelijk Meterhuis intact en plaatste een sculpturale doos los in de ruimte, die het hele programma van eisen in zich heeft.

Ga naar project

Rotterdammers staan bekend als trots, maar tegelijkertijd bescheiden. Met de tentoonstelling Topstukken (deck 1) schudden wij de Rotterdamse bescheidenheid van ons af. In een stijlvolle donkere museale opstelling worden vijfentwintig topstukken uit onze eeuwenoude collectie als pareltjes gepresenteerd. Je krijgt hiermee het gevoel dat je je in de schatkamer van het Maritiem Museum bevindt.

Premier Rutte tijdens de opening: ”Het zijn iconen van ons maritieme verleden én de toekomst.” Elk object in de tentoonstelling heeft zijn plaats daar op geheel eigen wijze verdiend. Vanwege zijn revolutionaire rol in de scheepvaart of onze wereld in het algemeen. Omdat het een stille getuige is geweest van een belangrijk moment in de maritieme geschiedenis. Of omdat het gewoonweg uniek is. Deze expo toont op een eigentijdse manier het beste van het beste uit maar liefst zes eeuwen maritieme geschiedenis. Een tijdspanne die geen enkel ander maritiem museum in ons land met objecten in beeld kan brengen.

Ga naar project

Loyaliteit, daar draait het om bij M–WISE.

m—wise, opgericht in 2000, was een van de eerste bureaus in Nederland die loyalty en marketing automation samenbracht. Bijna 20 jaar later staan we bekend als loyalty specialisten die over de hele wereld effectieve loyaliteitsprogramma’s en klantervaringen creëren.

Ga naar project

Doordacht kleurconcept

Het Dr. Mollercollege en de Walewyc-Mavo in Waalwijk zijn sinds kort ondergebracht in één gebouw. Beide scholen delen het atrium, dat door Studio Ramin Visch werd vormgegeven aan de hand van een doordacht en sterk onderbouwd kleurconcept. Het resultaat is een groot gebaar, met daarbinnen veel ruimte voor intimiteit.

Het door RoosRos architecten ontworpen gebouw heeft drie bouwlagen in een U-vorm rondom een centraal atrium. De linkerzijde van het gebouw huisvest het Dr. Mollercollege, de rechterzijde de Walewyc-mavo. Het atrium verbindt de twee scholen en wordt door de leerlingen van beide gebruikt als aula.

Ga naar project

Uitbreiding bestaand woonhuis te Amsterdam van 100 naar 160m².

Om het bestaande woonhuis toegankelijk te maken voor Milan en Ilja, die beide leiden aan de spierziekte Duchenne zijn alle drempels in het huis verwijderd, is er een lift aangebracht om in de keuken te komen en is er een plafond railsysteem aangebracht zodat de kinderen zich zelfstandig door het huis kunnen bewegen.

Uitgangspunt van het ontwerp was; maximale toegankelijkheid voor alle gebruikers en een huis waar het familie leven voorop staat.

Ga naar project